Ślimaki, jeże, myszki, świnki morskie, a może wije? Okazuje się, że nie tylko koty czy psy mogą mieć status zwierzęcia domowego. Ślimaki, choć o estetykę swego domostwa nie dbają za grosz, przy bliższym poznaniu wydają się mieć same zalety względem naszego domostwa – nie gryzą, nie hałasują, nie drapią i nie niszczą mebli. Wije nawet na dwa tygodnie możemy pozostawić jedynie w towarzystwie gnijących liści, z których będą czerpać odżywcze substancje, podczas gdy my będziemy beztrosko czerpać energię na nowy rok przedszkolny na upragnionych wakacjach. Z kolei największą zaletą jeża jest brak konieczności wyprowadzania go na spacer. A myszki i świnki – w sam raz do przytulania dla wszystkich pieszczochów. Po głosowaniu trudno powiedzieć, który zwierzak domowy przywieziony przez pana Romana zyskał miano najfajniejszego. Niewątpliwie jednak każdy znalazłby właściciela, gdyby tylko pan Roman zechciał nam je zostawić.

W zeszłym miesiącu poznawaliśmy bezkręgowce. Skoro mogą być BEZkręgowce, to chyba muszą istnieć również kręgowce… Wyobraźnia nie dawała nam spokoju. Na kolejne spotkanie z panem Romanem i jego zagrodowymi przyjaciółmi czekaliśmy z niecierpliwością. I oto przybył tym razem z przedstawicielami czterech gromad kręgowców. Wspólnie zastanawialiśmy się nad różnicami między płazami, gadami, ssakami i ptakami. Dowiedzieliśmy się również, że ryby – w przeciwieństwie do nas – nie lubią podróżować… Jak zawsze mogliśmy przyjrzeć się z bliska, pogłaskać i posłuchać. A papuga postanowiła nam się ukazać w całej pełni i wyfrunąwszy ze swej klatki, zrobiła kilka okrążeni nad naszymi głowami, budząc tym samym zachwyt zmieszany z delikatnym stresem.

Dżdżownice, wije, ślimaki afrykańskie, świerszcze, drewnojady i patyczaki zawitały do naszego przedszkola, by pomóc nam lepiej zrozumieć ich mały świat. Pewnie myślały, że absolutnie nic o nich nie wiemy… A tymczasem często podglądamy niektórych przedstawicieli bezkręgowców w naszym ogrodzie i już nieraz zastanawialiśmy się, czy dżdżownica ma łaskotki albo dlaczego ślimak to nieproszony gość. Patrząc na cieniutkie nóżki patyczaka, szybko daliśmy się przekonać, że ma stosunkowo łatwo łamliwe kończyny. Ale odetchnęliśmy z ulgą, gdy pan Roman powiedział, że złamane odrastają. Bardzo podobały nam się wije ze swoim twardym pancerzem z otworkami. Jak to możliwe, że kilkadziesiąt par odnóży zgodnie kroczy za jedną głową? Świat zwierząt jest jednak fascynujący!